Διασχιζοντας τη - δημιουργια - της Μεσογειου!

(ή διαδικασία δημιουργίας μιας γελοιογραφίας)

Πρόλογος 
Μια γελοιογραφία διαθέτει τη “δύναμη” της άμεσης επιρροής. Δίνει στον καλλιτέχνη τη δυνατότητα να παρουσιάσει σύνθετα νοήματα με έναν “σύντομο”, εύληπτο και συνάμα αστείο τρόπο. Οι γελοιογραφίες συνιστούν ενίοτε μια απόπειρα του καλλιτέχνη να αναδείξει ένα γεγονός ή, πιο συχνά, ένα σχόλιο του καλλιτέχνη για ζητήματα της επικαιρότητας. 

Στάδια δημιουργίας:

1. Σχεδιάσματα

Σχεδιάσματα

Έχοντας καταλήξει με ποιο θέμα θέλω να σχοληθώ ξεκινάω με πειραματισμούς σε προσχέδια τα οποία δουλεύω με στυλό (επειδή δεν με απασχολεί σε αυτό το πρώτο στάδιο η αρτιότητα του σχεδίου). Χρησιμοποιώ πολλά και μικρού μεγέθους χαρτιά καθένα από τα οποία αντιστοιχεί σε μία “υποψήφια” ιδέα. Με τον τρόπο αυτό ψάχνω να βρω πως θα συνθέσω τα διάφορα “στοιχεία” που θα συναποτελέσουν την συνολική μου εικόνα. Σε αυτό το σχέδιο, τα βασικά στοιχεία της εικόνας είναι: ο θάνατος (αναπαρίσταται με τον Χάρωντα) και η Μεσόγειος (αλληγορικά παραπέμπει στον Αχέρωντα ποταμό) που μας εισάγουν στην κεντρική ιδέα του σχεδίου η οποία ολοκληρώνεται με δύο ακόμα στοιχεία τους μετανάστες και την Ευρωπαϊκή Ένωση (τα αστέρια στην κορυφή από το δρεπάνι).

2. Μελέτη επιμέρους στοιχείων

Μελέτη - Σπουδή

Αφού διαμορφωθεί η θέση και το μέγεθος των επιμέρους στοιχείων, αρχίζω τις δοκιμές-μελέτες εστιάζοντας πλέον στην ποιότητα του σχεδίου. Μελετάω, αλιεύοντας φωτογραφίες από το διαδίκτυο, την υφή του ξύλου, τις πτυχές του υφάσματος και ό,τι άλλο σκέφτομαι να χρησιμοποιήσω για το σχέδιό μου. Σε αυτό το στάδιο, χρησιμοποιώ χαρτί μεγέθους Α4 αφού θέλω να έχω συνολική εικόνα για τα διαδοχικά στάδια εξέλιξης των δοκιμών και να έχω τη δυνατότητα να συγκρίνω και να επιλέξω ποιο είναι το καλύτερο που θα χρησιμοποιήσω τελικά. Συνεχίζω να χρησιμοποιώ στυλό χωρίς να διορθώνω τις γραμμές μου. Παράλληλα χρωματίζω δοκιμαστικά διάφορα προσχέδια για να αποκτήσω μία πρώτη αίσθηση της χρωματικής παλέτας που θα χρησιμοποιήσω στην τελική μορφή του σχεδίου.

3. Μεταφορά στο χαρτί

Μεταφορά σε καλό χαρτί

Ενδέχεται στο προσχέδιο να “απλώνονται” εντελώς τυχαία τα στοιχεία που το συνθέτουν, ωστόσο στο τελικό χαρτί θέλω η εικόνα να είναι σωστά κεντραρισμένη. Για τον λόγο αυτό φτιάχνω ένα πλέγμα στο προσχέδιο το οποίο θα με βοηθήσει να τοποθετήσω τα στοιχεία στην σωστή θέση στο τελικό μου χαρτί. Επιλέγω χαρτί 160 gr γραμμαρίων και μολύβι “μαλακό” (π.χ. 5Β) για να μην “πληγώνει” το χαρτί και να μπορώ να αυξομειώνω την ένταση της γραμμής (με αυτόν τον τρόπο όταν καταλήγω στις τελικές γραμμές αφαιρώ εύκολα τις υπόλοιπες).

4. Χρώμα

Χρωματισμός

Για τον χρωματισμό χρησιμοποιώ μαρκοδόρους. Ξεκινάω με τους ανοιχτόχρωμους τόνους των χρωμάτων και στη συνέχεια προσθέτω τους πιο σκούρους. Με τον ίδιο μαρκαδόρο πετυχαίνω μέχρι και 4 διαφορετικούς τόνους του ίδιου χρώματος ανάλογα με το πόσες φορές θα περάσει το χρώμα από την ίδια περιοχή του χαρτιού.

5. Μελάνωμα

Μελάνωμα

Πριν μπει η μελάνη καθαρίζω το σχέδιο από τις περιττές γραμμές του μολυβιού. Ως βασικό εργαλείο χρησιμοποιώ ένα “πινελάκι” το οποίο έχει την δυνατότητα να “γεμίζει” με μελάνη (δεν χρειάζομαι δοχειάκι για να το βουτάω) και έχει αρκετά μεγάλο εύρος πάχους γραμμής (ανάλογα με την πίεση που ασκώ). Η μελάνη που χρησιμοποιώ είναι σινική. Για τις υπόλοιπες μαύρες γραμμές σταθερού πάχους ή τα “γεμίσματα” έχω διαφορετικής διαμέτρου μαρκαδοράκια (0.05, 0.3 και 0.5).  

Γενικά

Όλα τα παραπάνω δεν είναι μία απαράβατη μεθοδολογία που οφείλει ο καθένας να ακολουθήσει για να κάνει μία γελοιογραφία. Θέλησα μόνο να μοιραστώ τον τρόπο που δούλεψα το σχέδιο ώστε να δώσω ιδέες και ερεθίσματα για νέους πειραματισμούς.

Τελικό σχέδιο